14 Ağustos 2006

Robotların sanatçı kişiliği(?)

Kurgulanmış robotlara, yazarları tarafından bu konuda çok fazla yetenek bahşedilmese de robotlar bir şekilde sanatçı kimliklerini de ön plana çıkartmaktalar. Ne de olsa onlar, bizim gibi olmaya çabalıyorlar. Sanatçı kişiliklerini ortaya serebilen fazla robot olmadı bilimkurgu dünyasında. Somut olarak bir eser veren sadece Marvin'dir bildiğim kadarıyla. ( Merak etmeyin kurgu yaratıları, gerçek zannetmiyorum :-) Ancak onların devresinden, metalik yüzeyinden faydalanıldığını da çok fazla görmedim. Herhalde bu konuda en büyük kazanımı, Star Wars sayesinde George Lucas yapmıştır. Çocukken hayranlıkla baktığım o oyuncakları sayesinde. )
Adams, Marvin'e şarkı söyletir ve piyasaya sürer. Aşağıdaki gönderilerde ara ara bahsettim de. Ancak şarkıları indirip, dinleyememiştim. Oldukça hüzünlü bir şarkı, bir gezegen kapasitesinde beyine sahip bir robotu, gemiye giren iki insanı köprüye götürmek kadar basit bir iş vererek mutlu edemezdiniz zaten. Albüm kapağında yer alan:"Hayatın nasıl daha kötü olabileceği ile ilgili haberleri almak istiyorsanız, Marvin Hor Görülenler Cemiyeti adresine yazın" yazısıda Marvin'in, kendisi gibi küçümsenen dostlarına yaptığı bir çağrı olarak değerlendirilebilir.
MP3 formatında indirebileceğiniz adres : Marvin.mp3
Alternatif adres : Marvin1.mp3

MARVIN

I'm just a robot and I know my place,
A metal servant to the human race,
I work my can off trying to satisfy,
I know they'll disconnect me by and by.

Chip on my shoulder made of silicon,
My printed circuit's like a lexicon,
Ten billion logic functions, maybe more,
They make me pick the paper off the floor.
Solitary solenoid,
Terminally paranoid,
Marvin.

Know what really makes me mad?
They clean me with a Brillo pad.
A carwash wouldn't be so bad.
Life! Don't talk to me about life!
I'm so depressed I could expectorate,
My moving parts are in a solid state,
I want to rust in peace, switch off and lie,
In that great junk yardin the sky.

Solitary solenoid,
Terminally paranoid,
Marvin.

Nothing left to be enjoyed
Every diode rheumatoid,
Marvin.
Outer alloy,
Inner void,
Marvin.

Happiness has been destroyed.



Bir başka sanatçı robot, Andrew'dur. Andrew, Asimov'un kısa robot öykülerinden yola çıkarak çekilen, Bicentennial Man filminin ana karakteridir. Aslında bir prototip olan Andrew ise, bir dadı ve kahya olarak içlerine girdiği ailenin küçük kızına olan sevgisi ve evin babasının açık görüşlülüğü sayesinde yeteneklerini keşfeder. Ahşap oymacılığında öyle bir seviyeye gelir ki, yaptığı saat vb. eserleri satarak bir servet edinir.
Ayrıca çok iyi bir piyanisttir.
Eğer hafızam yanıltmıyorsa, Blade Runner filmindeki androidlerden birisi de iyi bir dansçıdır.
Belki de robotlara, kişiliklerini yansıtmaları için daha fazla fırsat verilse, bizden iyi olmalarını kaldıramayacağımızdan izin vermiyoruzdur, kim bilir?

1 Comments:

Blogger Entegral said...

Asimov`un kisa bir hikayesi de cok yetenekli sanatci bir robotla ilgilidir. Esasinda yasli bir kadinin yardimcisidir bu robot ve pozitronik beyninde bir bozukluk yuzunden cok da bir ise yaramaz ama yasli kadin onu cok sever ve tamir ettirmez veya degistirtmez.Veya insanlar boyle bilirler.Bu yasli kadin isik oyunlari ile insanlari buyuleyen muhtesem sanat eserleri ortaya koymaktadir ve buyuk partilerde bunlari sergilemektedir. Cok cok unlu bir sanatcidir.Birgun partiye gelen bir robot bilimci robottaki bozuklugu gorur ve yasli kadini sevindirmek icin robotu tamir eder. Sonra ortaya cikarki o muhtesem eserleri yapan esasinda robottur ve bunlari yapmasini saglayan beynindeki bozukluktur.

05 Mayıs, 2007 16:44  

Yorum Gönder

<< Home